Kult maryjny został zatwierdziony przez Sobór w Efezie, w 431 roku. Wtedy to pierwszy raz, uroczyście przyznano, że Maryja jest Matką Boga, że wydała na świat Jezusa Chrystusa, który przez nią stał się człowiekiem. Co ciekawe dopiero Sobór w Nicei w 787 roku orzekł, że wizerunki Matki Boskiej mogą być czczone przez wiernych razem z Krzyżem, w domach, przy drogach i kościołach. To samo odnosiło się do wizerunków Świętych.
Obecnie stopniowo odchodzi się od terminu kult maryjny, bowiem Maryja stanowi centralną osobę tego kultu, co może stanowić pewne zagrożenie. Mówi się raczej o czci Maryi w kulcie chrześcijańskim.
Sobór Watykański II zrobił wiele, żeby powiązać kult Maryi z Jezusem i z Kościołem, podkreślał, że Maryja jest matką Boga i jako taka jest szczególnie związana z Kościołem. Sobór stwierdził, że Maryja stała się pierwowzorem Kościoła w porządku wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia się z Jezusem. Kościół wypełniając swoją misję, musi połączyć w sobie – podobnie jak Maryja – matkę i dziewicę. Oznacza to, że ma być nieskazitelny, dochować wiary i rodzić do nowego, nieśmiertelnego życia.
Tę wizję Maryi porusza również papież Jan Paweł II w swojej encyklice Redemptoris mater z 1987 roku. Mówi także, że jest ona pierwszą która uwierzyła. Od początku szła ślepo za swoim synem wierząc w jego słowa i wielką moc. Jest także postrzegana jako troskliwa Matka, za co niewątpliwie cieszy się takim szacunkiem i czcią wśród wielu, różnych narodów.
Maryjność jest uważana za cechę polskiego katolicyzmu. W 1382 roku Władysław Opolczyk umieścił na Jasnej Górze obraz Bogarodzicy.