Założone w 1006 r. Bardo jest uważane za matecznik kultu maryjnego na Dolnym Śląsku. Położone w południowej części Sudetów, pomiędzy Górami Sowimi, a Górami Złotymi, leży na historycznym pograniczu Polski, Czech i Niemiec. Od XVI w. do 1947 r. miejscowość nosiła nazwę Warta. Po II wojnie światowej wrócono do starej nazwy.
„Bardo” w języku staropolskim oznacza wzgórze, wartę, straż. Bolesław Chrobry doceniając jego strategiczne położenia założył tutaj zamek obronny.
Prawdopodobnie w tym miejscu, zatrzymał się w drodze do Polski, św. Wojciech. 15 sierpnia 1959 r. prymas kardynał Stefan Wyszyński przypominał, że Bardo „usadowiło się w przełomie Nysy Kłodzkiej, tworząc południowe wrota do Polski. Tymi właśnie wrotami weszło do Polski chrześcijaństwo i u tych wrót Królowa Polski założyła jedną ze swoich stolic”.
źrodło: www.bardo.pl
Cennym zabytkiem Barda jest barokowa bazylika ojców Redemptorystów, gdzie znajduje się figurka Madonny Tronującej, zwana także Dolnośląską Strażniczką Wiary. Matka Boska siedzi na tronie z dzieciątkiem na kolanach. Jezus trzyma w lewej ręce księgę, natomiast prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa.
Figurka pochodzi z XII w. i jest najstarszym drewnianym zabytkiem na Dolnym Śląsku i jedną z najstarszych romańskich figurek w Polsce. Większość historyków sztuki uważa ją za dzieło nieznanego artysty z Nadrenii.
Ogromna świątynia, w której znajduje się figurka powstała w latach 1686-1704. Swój przepiękny wystój zawdzięcza znanym na Śląsku barokowym artystom. Szczególnie wart zobaczenia jest prospekt organowy, dzieło rzeźbiarza Heinricha Hartmanna i ołtarz główny, dzieło Mikołaja Richtera, z obrazem Michaela Willmanna oraz figurką Matki Boskiej.
fot. Michał Smoczyk, CC BY-SA 2.5
Z figurką związane jest wiele legend i historii. W XII w. Matka Boska ukazała się w Bardzie pobożnemu młodzieńcowi i podarowałam mu właśnie tę, wyrzeźbioną w drewnie figurkę, prosząc aby czcić ją w tym miejscu. Młodzieniec umieścił figurkę na przydrożnym drzewie, żeby Maryja tak jak jemu samemu błogosławiła także innym wędrowcom.
W 1270 roku przejeżdżający obok Barda czeski rycerz złamał sobie nogę. Modlił się przed figurką Matki Boskiej i szybko wrócił do zdrowia. Wydarzenie to zapoczątkowało ruch pielgrzymkowy.
Około roku 1440 na Górze Bardzkiej ukazała się płacząca Matka Boska, zostawiając na skale ślady stóp. Skała z tymi śladami została połupana i zabrana do domów przez świadków tego wydarzenia.
W XVIII wieku wybudowano Drogę Kalwaryjską i 6 kapliczek poświęconych Maryi. Na początku XX wieku wytyczono tzw. „Drogę Różańcową”, na której znajduje się 17 kaplic różańcowych.
W 1966 r. ordynariusz wrocławski, ks. arcybiskup Bolesław Kominek, w obecności wielotysięcznego tłumu, dokonał w imieniu Pawła VI koronacji figury Matki Boskiej.
Dojazd
Wyświetl większą mapę
Bibliografia:
- Czapliński, Konrad K., Sanktuaria w Polsce, Katowice: 2007.
- Informacje o Bardzie, http://www.bardo.pl/ (23.09.2010).
- Molenda, Radek, Madonny z Kotliny Kłodzkiej, „Idziemy” nr 31 (256) 1.08.2010, s. 14-19.
