Pieśń do Matki Bożej w Chełmnie Pomorskim

Śliczny klejnocie miasta Chełmińskiego
W obrazie świętym wielce wsławionego,
Panno Bolesna i omdlewająca, nas ratująca.

Dziwi się cudom, kto tylko przychodzi,
Do Ciebie, Panno, w smutku; wnet odchodzi
Wesół od tego obrazu cudownego, światu sławnego.

Słyniesz w tym mieście jeszcze od Krzyżaków
Wielkimi cudy wiernych Polaków,
Bo z Ciebie wiele dobrego doznali, co Cię wzywali.

Sławi Cię sławny poczet skaleczonych,
Cudowna Panno, od Ciebie zleczonych,
Którzy się za to pokornie kłaniają, do stóp padają.

Jak wielu ludzi w wodzie już tonących,
Sławi Cię liczba wielka konających,
Którzy się tylko do Ciebie udali, życie zyskali.

Sławią Cię ci, którzy nie widzieli.
Przy Twym obrazie wzrok wziąwszy, przejrzeli,
O jak Cię, Matko, wysoko wznoszą, światu roznoszą.

Sławią Cię usta codzienne kapłanów,
A przy nich razem ludzie różnych stanów,
Których Ty, Panno, za to błogosławisz, co proszą, sprawisz.

Sławią Cię wszyscy i garną do Ciebie,
Postronni ludzie we wszelkiej potrzebie,
Cokolwiek proszą, z rąk Twych otrzymują, za co dziękują.