Sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży położone jest w warszawskich Siekierkach. Kiedyś była to wieś, która z biegiem czasu została włączona w obszar Warszawy. Do dnia dzisiejszego jest to miejsce słabo zagospodarowane. Nie jest łatwo trafić do Sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży (chociaż jest bardzo dobrze widoczne), jeśli wcześniej nie zna się drogi. Sanktuarium ma imponujące rozmiary, a wokoło nie znajdują się inne budowle, które mogłyby je zasłonić. Urok typowy dla małej miejscowości psuje nieco bliskość Trasy Siekierkowskiej.
Początki sanktuarium sięgają małej kapliczki zbudowanej w 1946 r. po drugiej wojnie światowej. Kapliczka została poświęcona 8 maja 1949 roku. Przychodziło do niej wielu wiernych, aby się modlić. Było to związane z objawieniami jakich doświadczyła 3 maja 1943 r. dwunastoletnia dziewczynka Władzia Fronczak.
3 maja 1977 r. po raz pierwszy została odprawiona w kapliczce Msza św. Stało się to tradycją w święta maryjne. Od 1980 r. Msze św. były odprawiane regularnie w każdą niedzielę.
Prymas Polski Stefan Wyszyński oficjalnie powierzył miejsce objawień zakonowi pijarów 16 listopada 1980 r. Rozpoczął się proces rozbudowy kaplicy oraz tworzenia wspólnoty parafialnej. Wysiłku tego podjął się o. Edward Szajor. 15 października 1984 r. kardynał Józef Glemp poświęcił plac pod budowę kościoła.
Kamień węgielny został wmurowany 22 października 1988 r. przez biskupa Zbigniewa Kraszewskiego. 15 marca 1988 r. ustanowiono parafię pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Wyznawców. Pierwszym proboszczem został o. Kazimierz Wójciak.
17 września 1994 r. kardynał Józef Glemp poświęcił kościół, a trzy lata później 31 sierpnia 1997 r. ustanowił Sanktuarium pod wezwaniem Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży i poświęcił kaplicę z obrazem Matki Boskiej, namalowanym przez Marię Wollenberg-Kluza.
Na dzień dzisiejszy sanktuarium w Siekierkach jest imponującą budowlą w mniej imponującym otoczeniu. Z tyłu kościoła znajduje się mała kaplica, którą łatwo przeoczyć osobie będącej tam pierwszy raz. Upamiętnia ona objawienia jakie miały tam miejsce. Dookoła sanktuarium biegnie droga jednokierunkowa, więc bez większego problemu można zawrócić i znaleźć do niej wejście.
